[ یکشنبه 04/1/24 ] [ 9:28 عصر ] [ ]
[ نظر
]
گاه آدم، خود آدم، عشق است. بودنش عشق است.
رفتن و نگاه کردنش عشق است.
دست و قلبش عشق است.
در تو عشق می جوشد، بی آنکه ردش را بشناسی.
بی آنکه بدانی از کجا در تو پیدا شده، روییده .
شاید نخواهی هم .شاید هم بخواهی و ندانی .
نتوانی که بدانی
نوشته شده در ساعت
توسط sayda نظرات ( 5 ) |
| Design By : ParsSkin.Com |
